Χειρουργική διόρθωση χαλάρωσης δέρματος

Ένα μεγάλο άγχος πολλών ασθενών με λιποίδημα είναι τι θα συμβεί με το δέρμα, εφόσον χάσουν κάποια κιλά ή διενεργηθεί μια εκτεταμένη λιποαναρρόφηση. Η ανησυχία των ασθενών είναι εν μέρει δικαιολογημένη, ωστόσο στις περισσότερες περιπτώσεις δεν προκαλείται χαλάρωση μετά από τη λιποαναρρόφηση και μπορούμε να αποφύγουμε τις επεμβάσεις για τη διόρθωση της χαλάρωσης, οι οποίες δυστυχώς είναι πιο επιβαρυντικές όσον αφορά στην αποθεραπεία και αφήνουν έντονα σημάδια που δε μπορούν να καλυφθούν. Θα βοηθήσει στο σημείο αυτό να κατανοήσουμε πως λειρτουργεί η λιποαναρρόφηση και πως αποφεύγουμε τη χαλάρωση.

Λιποαναρρόφηση και χαλάρωση

Η λιποαναρρόφηση εξ ορισμού δεν προκαλεί χαλάρωση και μάλιστα, βασιζόμενοι σε πολλές κλινικές μελέτες, γνωρίζουμε ότι αντιθέτως η λιποαναρρόφηση μπορεί να προκαλέσει σύσφιξη κατά 10-15% στην περιοχή που εφαρμόζεται.

Ο λόγος που η λιποαναρρόφηση έχει ταυτιστεί με τη χαλάρωση είναι ότι σε κάποιες περιπτώσεις που υπάρχει έντονη χαλάρωση, η λιποαναρρόφηση είναι αδύνατο να διενεργηθεί σωστά, διότι οι δομές των ιστών είναι πολύ μαλακές και δε μπορεί να γίνει ομοιόμορφη αφαίρεση, ενώ σε άλλες περιπτώσεις, όταν γίνεται πολύ επιφανειακή αφαίρεση του λίπους, το δέρμα ζαρώνει, διότι χάνεται η φυσική στήριξη που υπάρχει από κάτω.

Για να αποφύγουμε, λοιπόν, τη χαλάρωση, χρειάζεται να ακολουθούμε κάποιους βασικούς κανόνες όσον αφορά στο σχεδιασμό και την εκτέλεση της λιποαναρρόφησης για την θεραπεία λιποιδήματος. Η χαλάρωση διακρίνεται σε χαλάρωση του δέρματος, που έχει την εικόνα ζαρωμένης επιφάνειας και σε χαλάρωση των υποκείμενων ιστών, κυρίως του συνδετικού ιστού γύρω από το λίπος, που δίνει την εικόνα ότι οι ιστοί έχουν κρεμάσει.

Στην πρώτη περίπτωση, δηλαδή στη χαλάρωση του δέρματος, αυτό μπορεί να προκαλείται είτε λόγω ηλικίας, είτε λόγω απώλειας ή καταστροφής του επιφανειακού στρώματος λίπους λόγω λανθασμένης λιποαναρρόφησης, είτε λόγω μεγάλης απώλειας βάρους.

Η πραγματική χαλάρωση του δέρματος αντιμετωπίζεται είτε με επεμβάσεις διόρθωσης χαλάρωσης, όπως βραχιονοπλαστική ή ανόρθωση μηρών, ή με ελάχιστα επεμβατικές μεθόδους, όπως με χρήση ραδιοσυχνότητας, μικροβαλονισμού LPG, κτλ. Η χαλάρωση των υποκείμενων ιστών, δηλαδή του λίπους και των συνδέσμων αντιμετωπίζεται κατά κύριο λόγο με την ορθή χρήση της λιποαναρρόφησης, ενώ σε πιο βαριές περιπτώσεις μπορεί να χρειαστεί και κάποια τεχνική χειρουργικής σύσφιξης.

Όπως γίνεται αντιληπτό, για να αντιμετωπίσουμε ή να αποφύγουμε τη χαλάρωση απαιτείται μια λεπτομερής εκτίμηση των περιοχών και αξιολόγησης της ποιότητας των ιστών, του δέρματος και της έκτασης του λιποιδήματος. Είναι μια πολυπαραγοντική διαδικασία, που προϋποθέτει μεγάλη εμπειρία τόσο στη λιποαναρρόφηση, όσο και στη θεραπεία του λιποιδήματος.

Σε πολλές περιπτώσεις μπορούμε να αποφύγουμε επιπλέον χειρουργεία σύσφιξης και να πετύχουμε ένα άριστο αποτέλεσμα με τη λιποαναρρόφηση και μόνο. Εξαιρετικής σημασίας είναι η ικανότητα του θεράποντος ιατρού να αναγνωρίζει το λιποίδημα, ακόμα και όταν υπάρχει έντονη χαλάρωση, διότι διαφορετικά τα αποτελέσματα είναι απογοητευτικά.

Βραχιονοπλαστική

Όπως γνωρίζουμε, το λιποίδημα ως πάθηση μπορεί να αφορά και τα άνω άκρα, κυρίως τους βραχίονες, αλλά μπορεί να επεκτείνεται και κάτω από τους αγκώνες ή και προς τις μασχάλες. Από την εμπειρία μας, δυστυχώς πολλοί ασθενείς με λιποίδημα υποβάλλονται λανθασμένα σε βραχιονοπλαστική, διότι δεν αναγνωρίζεται η βασική πάθηση που είναι το λιποίδημα, με αποτέλεσμα πρώτον να διενεργούνται χειρουργεία που θα μπορούσαν να αποφευχθούν και δεύτερον το πρόβλημα του λιποιδήματος δεν αντιμετωπίζεται σωστά και οδηγούμαστε συχνά σε υποτροπή ή σε δυσαναλογίες και δυσμορφίες των άκρων.

Όταν, λοιπόν, βλέπουμε πρόβλημα στα μπράτσα, η πρώτη σκέψη πρέπει να είναι η αντιμετώπιση του λιποιδήματος, που είναι η βασική πάθηση που θα συναντήσουμε. Το λιποίδημα και η υπέρμετρη διόγκωση του λιπώδους ιστού δημιουργούν έντονο βάρος στα μπράτσα, που δίνουν την εικόνα ότι είναι χαλαρά. Ωστόσο, στις περιπτώσεις αυτές μπορούμε, με την ορθή χρήση της λιποαναρρόφησης να ελαφρύνουμε κατά πολύ το βάρος που προκαλεί το λιποίδημα στους ιστούς και να αντιμετωπίσουμε με μεγάλη επιτυχία τη χαλάρωση, χωρίς να είναι απαραίτητη η βραχιονοπλαστική.

Σε περιπτώσεις, όπου η χαλάρωση του δέρματος είναι είτε, λόγω ηλικίας, είτε λόγω κακής ποιότητας του κολλαγόνου, πιο εκτεταμένη, η βραχιονοπλαστική καθίσταται αναγκαία, για ένα άρτιο χειρουργικό αποτέλεσμα. Η σύσφιξη του δέρματος στα μπράτσα μπορεί επίσης να είναι απαραίτητη, όταν το λιποίδημα είναι πάρα πολύ εκτεταμένο ή συνυπάρχει έντονη παχυσαρκία, οπότε η ελαστικότητα των ιστών δεν επαρκεί για να επαναφέρει μια καλή εικόνα στα μπράτσα.

Η επέμβαση διενεργείται συνήθως με μια επιμήκη τομή που ξεκινάει από τη μασχάλη και καταλήγει στον αγκώνα περίπου. Η μίνι βραχιονοπλαστική, δηλαδή με μικρή τομή μόνο στη μασχάλη είναι συνήθως ακατάλληλη για περιστατικά με λιποίδημα. Στρατηγικά, μπορεί να επιλέξουμε να διενεργήσουμε τη βραχιονοπλαστική είτε ταυτόχρονα με τη λιποαναρρόφηση ή μετά τη λιποαναρρόφηση.

Προτιμούμε να διενεργούμε την επέμβαση σε δύο στάδια στις περιπτώσεις που η χαλάρωση είναι οριακή, διότι είναι πολύ πιθανό σε κάποια περιστατικά να καταφέρουμε να αποφύγουμε τη βραχιονοπλαστική, είτε σε περιπτώσεις που το λιποίδημα είναι πολύ εκτεταμένο και η αφαίρεση του λίπους προβλέπεται να είναι πολύ μεγάλη.

Η βραχιονοπλαστική με επιμήκη τομή μπορεί να έχει διάφορες παραλλαγές, δηλαδή η ουλή μπορεί να είναι ζιγκ ζαγκ, να φτάνει ή να ξεπερνάει τη μασχάλη ή και τους αγκώνες. Σε ασθενείς με λιποίδημα δε νοείται να γίνει βραχιονοπλαστική χωρίς λιποαναρρόφηση. Η επέμβαση διαρκεί περίπου 2 ώρες και διενεργείται στα πλαίσια νοσηλείας ημέρας με γενική αναισθησία.

Η αποθεραπεία στο αρχικό στάδιο διαρκεί περίπου 10 ημέρες και οι ουλές χρειάζονται 3-6 μήνες για να γίνουν λιγότερο αντιληπτές. Χρησιμοποιούμε ελαστικά ενδύματα με μανίκια τύπου μπολερό για 4-6 εβδομάδες.

Ανόρθωση μηρών

Σκοπός του λίφτινγκ μηρών είναι να βελτιώσουμε τη χαλάρωση κυρίως στο εσωτερικό των μηρών ή και στην περίμετρο των μηρών γενικότερα. Υπάρχουν δύο τύποι επεμβάσεων, ανάλογα με την έκταση της τομής. Στην πρώτη περίπτωση, που για χάριν διάκρισης ονομάζεται μίνι λίφτινγκ μηρών, γίνεται μια οριζόντια τομή στη βάση του μηρού, που ξεκινάει από την κάτω πτυχή του γλουτού και συνεχίζει μέχρι τη βουβωνική χώρα. Η επέμβαση αυτή αποσκοπεί στο να βελτιώσει κυρίως το εσωτερικό των μηρών μέχρι τη μεσότητα περίπου του μηρού.

Στη δεύτερη περίπτωση, γίνεται μια επιπλέον επιμήκης τομή από τη ρίζα του μηρού μέχρι το γόνατο, στην εσωτερική μεριά του μηρού. Σκοπός της ανόρθωσης μηρών είναι να διορθώσει τη χαλάρωση περιμετρικά, σε όλο το μηρό. Αμφότερες επεμβάσεις προορίζονται κυρίως για άτομα με παχυσαρκία που έχουν βιώσει μεγάλη απώλεια βάρους και λιγότερο για ασθενείς με λιποίδημα. Ωστόσο, σε κάποιες περιπτώσεις είναι ενδεδειγμένες, για ένα βέλτιστο αισθητικό αποτέλεσμα. Προϋπόθεση είναι να έχει αντιμετωπιστεί το λιποίδημα ορθά.

Η ανόρθωση των μηρών σε ασθενείς με λιποίδημα διενεργείται συνήθως σε 2ο χρόνο, αφού ολοκληρώσουμε τη διόρθωση με λιποαναρρόφηση. Οι λόγοι είναι οι εξής:

• Μείωση του βάρους των μηρών πριν την ανόρθωση
• Μείωση των επιπλοκών
• Βελτιστοποίηση της αποθεραπείας

Αναφορικά με τη μείωση του βάρους των μηρών, δεδομένου ότι σε ασθενείς με λιποίδημα συναντάμε πολύ συχνά διόγκωση του λίπους στο εσωτερικό των μηρών, το οποίο βαραίνει τους ιστούς και κρεμάει, μπορούμε πολλές φορές με τη λιποαναρρόφηση και μόνο να πετύχουμε μια ελάφρυνση των ιστών και αντιμετώπιση της χαλάρωσης.

Σε άλλες περιπτώσεις, διενεργούμε πρώτα τη λιποαναρρόφηση για να αντιμετωπίσουμε το λιποίδημα και να ελαφρύνουμε την περιοχή, ώστε οι τεχνικές ανόρθωσης των μηρών να μην χρειάζεται να στηρίζουν μεγάλο βάρος, που οδηγεί σε προβλήματα επούλωσης ή σε μετατόπιση και διεύρυνση των ουλών.

Ένας άλλος σημαντικός λόγος είναι η μείωση των επιπλοκών. Δεδομένου ότι οι εκτεταμένες λιποαναρροφήσεις που διενεργούμε στο λιποίδημα προκαλούν μεγάλη διαρροή υγρών στον εξωκυττάριο χώρο, αν οι επεμβάσεις αυτές συνδυαστούν με επεμβάσεις ανόρθωσης, όπου γίνεται σε κάποιο βαθμό υποσκαφή των ιστών, αυξάνεται αρκετά σημαντικά ο κίνδυνος υγρώματος, δηλαδή συλλογής υγρών σε μια κοιλότητα.

Για το ίδιο λόγο επίσης αυξάνεται ο κίνδυνος αιματώματος και της επιλοίμωξης, που μπορούν να οδηγήσουν σε διαταραχές της επούλωσης, μολύνσεις, σημαντική αύξηση του χρόνου αποθεραπείας και μείωση της αρτιότητας του αισθητικού αποτελέσματος.

Τέλος, όσον αφορά στην αποθεραπεία, γνώμη μας είναι ότι η λιποαναρρόφηση στο λιποίδημα είναι από μόνη της μια επέμβαση που χρειάζεται αρκετή υπομονή στο πρώιμο μετεγχειρητικό στάδιο. Αν συνδυάσουμε μια τέτοια επέμβαση με μια επέμβαση ανόρθωσης, δυσχεραίνουμε και παρατείνουμε κατά πολύ την αποθεραπεία.

Το λιποίδημα χρίζει ιδιαίτερης θεραπείας που δεν είναι εφικτό να συνδυάζεται με άλλες μέτριας ή μεγάλης βαρύτητας επεμβάσεις όπως η ανόρθωση των μηρών.

Ανεξαρτήτως αν θα επιλέξουμε τη μίνι ανόρθωση μηρών ή την κλασική ανόρθωση με την επιμήκη τομή, η επέμβαση διενεργείται με γενική αναισθησία στα πλαίσια νοσηλείας ημέρας και διαρκεί 2-2μιση ώρες. Μετεγχειρητικά τοποθετούμε ένα ειδικό ελαστικό ένδυμα για 4-6 εβδομάδες. Η δυσκολία μετακίνησης και βάδισης διαρκεί συνήθως 10-15 ημέρες.

Οι ουλές στην περίπτωση της μίνι ανόρθωσης των μηρών είναι σχετικά καλά κρυμμένες στο εσωτερικό των μηρών και δεν είναι τόσο ορατές. Όταν διενεργούμε ανόρθωση με επιμήκη τομή, μπορούμε να ξεκινήσουμε τη βελτίωση των ουλών με laser ή με άλλες θεραπείες μετά από 3-4 μήνες περίπου.

Διορθωτικές επεμβάσεις

Συχνά μας επισκέπτονται ασθενείς με λιποίδημα οι οποίες έχουν υποβληθεί σε προηγούμενες επεμβάσεις, είτε λιποαναρρόφησης, είτε σύσφιξης του δέρματος, όπως βραχιονοπλαστική ή ανόρθωση μηρών με προβλήματα λειτουργικά ή αισθητικά. Σε πολλές από αυτές τις περιπτώσεις, το βασικό πρόβλημα είναι ότι δε διαγνώστηκε το λιποίδημα από τον προηγούμενο θεράπων ιατρό, με αποτέλεσμα να αντιμετωπιστεί το σύμπτωμα και όχι το πρόβλημα.

Η συχνότερη περίπτωση που συναντάμε είναι η βραχιονοπλαστική σε έδαφος λιποιδήματος. Στις ασθενείς αυτές τα μπράτσα συνεχίζουν να είναι δυσανάλογα μεγάλα σε σχέση με το υπόλοιπο σώμα, οι ουλές αρκετά φαρδιές και αναφέρουν συχνά ότι είχαν επιπλοκές κατά την επούλωση. Σε άλλες, έχει γίνει μεν αφαίρεση δερμολιπώδους ιστού στο βραχίονα, αλλά εκατέρωθεν αυτού, προς τον αγκώνα και τη μασχάλη υπάρχει η εικόνα κλεψύδρας.

Επίσης, σε άλλες βλέπουμε να έχει αντιμετωπιστεί εν μέρει το πρόβλημα από το εσωτερικό μέρος του βραχίονα, ωστόσο στην εξωτερική πλευρά υπάρχει έντονο λιποίδημα. Την πλειονότητα αυτών των περιπτώσεων τις αντιμετωπίζουμε με λιποαναρρόφηση για να αντιμετωπίζουμε τη δυσμορφία, ενώ σε κάποιες άλλες περιπτώσεις χρειάζεται είτε να επαναλάβουμε τη βραχιονοπλαστική ή να διορθώσουμε τις ουλές.

Άλλη περίπτωση είναι όταν έχει προηγηθεί ανόρθωση μηρών. Και πάλι δεν έχει διαγνωστεί το λιποίδημα και έχει αντιμετωπιστεί ως παχυσαρκία ή ως χαλάρωση. Η λύση, όπως και στη βραχιονοπλαστική είναι διορθώσουμε τις όποιες ατέλειες με λιποαναρρόφηση ή να επαναλάβουμε την επέμβαση.

Το συχνότερο πρόβλημα που καλούμαστε να διορθώσουμε στην κλινική λιποιδήματος μας, είναι μετά από προηγούμενη λιποαναρρόφηση. Στους ασθενείς αυτούς, είτε δεν έγινε διάγνωση του λιποιδήματος, είτε η λιποαναρρόφηση ήταν ανεπαρκής, είτε δημιουργήθηκαν ανωμαλίες του δέρματος με μορφή λακκούβας.

Σε άλλες περιπτώσεις μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα με συμπληρωματική λιποαναρρόφηση, ενώ σε άλλες χρειάζεται να προσθέσουμε λίπος ή να διενεργήσουμε τεχνικές σύσφιξης του δέρματος.

Τέλος, να επισημάνουμε για ακόμα μια φορά πόσο σημαντική είναι η αυτοδιάγνωση λιποιδήματος πριν διενεργηθεί οποιαδήποτε χειρουργική παρέμβαση, είτε πρόκειται για λιποαναρρόφηση, είτε για διόρθωση της χαλάρωσης.

Λαμβάνοντας υπόψιν τη βασική πάθηση που είναι το λιποίδημα, ο πλαστικός χειρούργος Δρ. Πρόδρομος Παπαιωάννου θα επιλέξει την ορθότερη στρατηγική για να προσφέρει πάντα τη βέλτιστη θεραπευτική προσέγγιση και να αποφύγει επανεπεμβάσεις και διορθωτικά χειρουργεία.

---