Ρινοπλαστική

Η ρινοπλαστική είναι η πιο διαδεδομένη επέμβαση όσον αφορά την κοσμητική χειρουργική του προσώπου. Οι διάφορες τεχνικές που έχουμε διαθέσιμες μας επιτρέπουν να κάνουμε οποιαδήποτε διόρθωση στην μύτη. Μπορούμε δηλαδή να διορθώσουμε μια μεγάλη ή στραβή μύτη, την καμπούρα στη συγκεκριμένη περιοχή καθώς και τη σχετική δυσκολία αναπνοής. Αξίζει να σημειωθεί ότι στα περισσότερα περιστατικά με αισθητικά προβλήματα συνυπάρχει σκολίωση του ρινικού διαφράγματος όπως επίσης και υπερτροφικές κόγχες. Αυτά τα ζητήματα θα πρέπει να διορθώνονται στην ίδια ρινοπλαστική επέμβαση, ώστε να μπορούν αποφευχθούν ή και να επιλυθούν τυχόν προβλήματα στήριξης της μύτης και της αναπνοής.

H Ρινοπλαστική είναι πλέον ανώδυνη. Με φυσικό αποτέλεσμα, είναι ο καλύτερος τρόπος να αποκτήσεις τη μύτη που πάντα ήθελες!

Το ιδανικό σχήμα μύτης για κάθε πρόσωπο 

Υπάρχουν κάποιες βασικές αρχές που ορίζουν την αισθητική και την αρμονία μιας μύτης και οι αρχές αυτές πάντα λαμβάνουν υπόψιν τις συνολικές αναλογίες του προσώπου. Δεν υπάρχει, ωστόσο, ένα συγκεκριμένο «καλούπι» και η μύτη σε μια ρινοπλαστική διαμορφώνεται ανάλογα με τη διαθέσιμη αναλογία, τα χαρακτηριστικά του προσώπου και τις εκάστοτε προτιμήσεις. Η σύστασή μου συνήθως είναι να πετύχουμε μια μύτη με φυσικό και διαχρονικό αποτέλεσμα, που από μια ευθεία ράχη να καταλήγει σε μια ελαφρώς ανασηκωμένη κορυφή, χωρίς όμως να δίνει την εικόνα «πεταχτής», «γαλλικής» ή «γουρουνίσιας» μύτης. 

Η μύτη πρέπει να είναι σε αναλογία με το πηγούνι και τα μάτια και το μέγεθος της συνήθως καθορίζεται από τις διαστάσεις του προσώπου. Μια υπερβολικά μικρή μύτη μπορεί να χάνεται σε ένα σχετικά μεγάλο πρόσωπο, ενώ μια πολύ μεγάλη μύτη μπορεί να υπερέχει ως χαρακτηριστικό σε σχέση με τα μάτια, τα ζυγωματικά, τα χείλη κτλ.   

Πως μπορούμε να είμαστε σίγουροι για την ιδανική επιλογή πριν την ρινοπλαστική;

Εκτός, από τις συστάσεις και τις ιδανικές αναλογίες, μεγαλύτερη σημασία έχει η προσωπική επιθυμία του κάθε ανθρώπου και το πως έχει οραματιστεί τη μύτη του. Δεν είναι σωστό, ούτε πάντα εφικτό να κολλήσουμε τη μύτη ενός άλλου ανθρώπου στο εκάστοτε πρόσωπο, αλλά μπορούμε να ακολουθήσουμε κάποια γενικά πρότυπα ή στερεότυπα ομορφιάς. Κάποιες φορές βοηθάει να κάνουμε μια εξομοίωση σε ηλεκτρονικό υπολογιστή για να γίνουν καλύτερα αντιληπτές οι αλλαγές που επιθυμούμε να πετύχουμε, χωρίς βέβαια να μπορεί κανείς να βασιστεί πλήρως στα ηλεκτρονικά μέσα. Μέσα από τη συζήτηση και την εμπειρία του χειρουργού μπορεί να γίνει πλήρως αντιληπτό τι ακριβώς θέλουμε να πετύχουμε με μια ρινοπλαστική και με άλλες επεμβάσεις προσώπου. Έτσι, μπορούμε να προσαρμόσουμε την επέμβαση για να πετύχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα.  

Τεχνικές Ρινοπλαστικής

Υπάρχουν 4 βασικές τεχνικές ρινοπλαστικής: 

1. Ανοιχτή structural ρινοπλαστική 

2. Κλειστή open roof ρινοπλαστική 

3. Ανοιχτή preservation 

4. Κλειστή preservation ρινοπλαστική 

Η καθεμία από αυτές τις τεχνικές έχει τα πλεονεκτήματα της και ενδείκνυται περισσότερο για κάποιες συγκεκριμένες περιπτώσεις. Για παράδειγμα, με μια κλειστή ρινοπλαστική, είτε open roof είτε preservation, οι δυνατότητες αλλαγής στην κορυφή είναι πιο περιορισμένες από ότι σε μια ανοιχτή ρινοπλαστική. Επίσης, η τεχνική preservation rhinoplasty, δηλαδή η ρινοπλαστική διατήρησης είναι προτιμότερη όταν ο ύβος της ράχης είναι σχετικά μικρότερος ή όταν υπάρχει λειτουργική και ανατομική αστάθεια του μέσου τριτημορίου της μύτης. Αν ακόμα ενδιαφέρεστε για ένα προσωρινό αποτέλεσμα, υπάρχει και η επιλογή για ρινοπλαστική με υαλουρονικό. 

Ανεξαρτήτως της τεχνικής ρινοπλαστικής που θα επιλέξουμε, η διόρθωση περιλαμβάνει πάντα το λειτουργικό σκέλος της αναπνοής της μύτης. Αυτό σημαίνει πως χάρη σε αυτή, θα αντιμετωπιστεί και οποιαδήποτε δυσλειτουργία υπάρχει, είτε λόγω σκολίωσης του διαφράγματος, υπερτροφίας των κογχών ή άλλων λειτουργικών προβλημάτων έσω ή έξω βαλβιδικού μηχανισμού. Όταν υπάρχει έντονο ροχαλητό για παράδειγμα, αυτό μπορεί να οφείλεται σε υπερτροφία της σταφυλής, καθώς και σε συμφόρηση της μύτης λόγω σκολίωσης του ρινικού διαφράγματος και υπερτροφίας των ρινικών κογχών. Στις περιπτώσεις αυτές γίνεται σμίκρυνση της σταφυλής παράλληλα με τη διόρθωση της αναπνοής. 

Κλειστή Ρινοπλαστική

Στην κλειστή ρινοπλαστική οι τομές γίνονται μέσα από τα ρουθούνια, δηλαδή πρόκειται για μια επέμβαση που δεν αφήνει καθόλου σημάδια. Απελευθερώνεται ο χόνδρινος και ο οστέινος σκελετός και τροποποιούνται όλα τα ανατομικά στοιχεία του σκελετού βήμα προς βήμα. Ο σκοπός είναι αφού διορθώσουμε τα επιμέρους προβληματικά μέρη της μύτης να αποκαταστήσουμε και πάλι τις αναλογίες της πυραμίδας.  Ένας ακόμα στόχος,  είναι και η προσαρμογή των άνω πλάγιων και των χόνδρων της κορυφής. 

Μια μεγάλη καινοτομία στη ρινοπλαστική τα τελευταία χρόνια είναι η χρήση χόνδρινων αυτόλογων μοσχευμάτων για την επιπλέον στήριξη η ενίσχυση της μύτης. Η εξέλιξη αυτή, μας προσφέρει μεγαλύτερο έλεγχο του αποτελέσματος ενώ παράλληλα, προστατεύει τη μύτη από πτώση ιδίως της κορυφής. 

Ανοιχτή δομική ρινοπλαστική 

Η ανοιχτή δομική ρινοπλαστική (structural rhinoplasty) είναι η επέμβαση εκλογής όταν θέλουμε να επέμβουμε περισσότερο στην κορυφή της μύτης. Ο όρος structural, δηλαδή δομικός, υποδηλώνει ότι γίνεται μια πλήρης αναδόμηση και στήριξη των χόνδρων της κορυφής με μοσχεύματα χόνδρου. Η λήψη των μοσχευμάτων γίνεται κατά προτίμηση από το διάφραγμα της μύτης. Αν όμως δεν είναι διαθέσιμα εκεί, μπορεί να γίνει λήψη και από τις πλευρές, χωρίς καμία λειτουργική ή αισθητική αλλοίωση.  

Στην ανοιχτή δομική ρινοπλαστική, τα χόνδρινα μοσχεύματα είναι καίριας σημασίας καθώς αποτελούν τα θεμέλια για την άρτια στήριξη και διαμόρφωση της κορυφής. Η τεχνική αυτή είναι ουσιαστικά η μοντέρνα εξέλιξη στη ρινοπλαστική, που βασίζεται στη θεωρία του τρίποδα της κορυφής. Πρόκειται για την ενίσχυση των πτερυγιακών χόνδρων της κορυφής με ένα τρίτο σκέλος που είναι είτε μια προέκταση του διαφράγματος (septal extension graft) είτε της στυλίδας (columella strut graft). 

Συμπληρωματικά μπορούν να χρησιμοποιηθούν και επιπλέον μοσχεύματα. Κάποια από αυτά είναι τα spread grafts ή τα spreader flaps, για διόρθωση ή ενίσχυση του μέσου τριτημορίου της μύτης και λειτουργική αντιμετώπιση του μηχανισμού της έσω βαλβίδας και τα πιο εξειδικευμένα μοσχεύματα της κορυφής ή των πτερυγιακών χόνδρων. Αυτοί οι παραπάνω χειρισμοί δίνουν απόλυτο έλεγχο στην έκβαση του αποτελέσματος, ενώ παράλληλα περιορίζουν τους αστάθμητους παράγοντες που μπορούν να επηρεάσουν το αποτέλεσμα τους πρώτους μήνες της αποθεραπείας. Επίσης, μας δίνουν τη δυνατότητα να αντιμετωπίσουμε σύνθετα προβλήματα της μύτης, όπως έντονη ασυμμετρία και ανατομικές ή γενετικές ανωμαλίες. Το λαγώχειλο και το λυκόστομα είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα περιστατικών που έχουν αντιμετωπισθεί αποτελεσματικά! 

Ρινοπλαστική διατήρησης 

Μια νεότερη τεχνική είναι η ρινοπλαστική διατήρησης (preservation rhinoplasty), η οποία μπορεί να πραγματοποιηθεί είτε ανοιχτά είτε κλειστά. Το πλεονέκτημα της τεχνικής αυτής είναι ότι μένει ανέπαφο το μέσο τριτημόριο της μύτης και δε διενεργούνται οστεοτομίες στη ράχη της μύτης. Έχει κυρίως ένδειξη σε άτομα με πολύ λεπτό δέρμα στη μύτη, όπου οι οστεοτομίες μπορεί να αφήσουν κάποιες ορατές ατέλειες, σε άτομα με σχετικά μικρό ύβο ή με ασυμμετρία των ρινικών οστών και τέλος σε άτομα με αστάθεια του μέσου τριτημορίου.  

Οι τεχνικές διατήρησης είναι δυο, η λεγόμενες push down και let down, κατά τη διάρκεια των οποίων γίνονται ελεγχόμενες περιφερικές οστεοτομίες και αφαίρεση ενός τμήματος του διαφράγματος κάτω από τη ράχη. Με αυτόν τον τρόπο καταφέρνουμε την ευκολότερη μετακίνηση των ρινικών προς τα μέσα, ως μια οντότητα. Η συγκεκριμένη δεν είναι τεχνική που μπορεί να εφαρμοστεί σε κάθε ρινοπλαστική το ίδιο επιτυχημένα, ωστόσο εκεί που υπάρχει κατάλληλη ένδειξη, φαίνεται να έχει πολλά πλεονεκτήματα.  

Δευτερεύουσα ρινοπλαστική 

Μια ειδική κατηγορία είναι η δευτερεύουσα ρινοπλαστική, δηλαδή η περίπτωση όπου διενεργείται διόρθωση στα πλαίσια προηγούμενης επέμβασης στη μύτη. Καταρχάς, σε αυτές τις περιπτώσεις πρέπει να κάνουμε μια λεπτομερή ανάλυση των επιμέρους αισθητικών και λειτουργικών προβλημάτων που υπάρχουν. ‘Έπειτα να εξετάσουμε ποια από αυτά τα προβλήματα μπορούν να αντιμετωπιστούν, σε ποιο βαθμό και με ποιον τρόπο.  

Πρόκειται συνήθως για πιο απαιτητικές επεμβάσεις, οι οποίες χρειάζονται μεγαλύτερες ανατομικές και τεχνικές γνώσεις και εμπειρία. Η διόρθωση σε δευτερεύουσα ρινοπλαστική μπορεί να γίνει είτε ανοιχτά, είτε κλειστά, αλλά σχεδόν πάντα χρειάζεται η χρήση χόνδρινων ή άλλων μοσχευμάτων για να αναπληρωθεί αυτό που έχει αφαιρεθεί σε προηγούμενη επέμβαση. Τα μοσχεύματα αυτά μπορεί να ληφθούν είτε από το διάφραγμα, εφόσον δεν έχει πειραχτεί σε προηγούμενη ρινοπλαστική επέμβαση, είτε από τις πλευρές. Η επέμβαση μπορεί να είναι μικρής ή πολύ μεγάλης διάρκειας, ανάλογα με τις διορθώσεις που χρειάζεται να διενεργηθούν.  

Τέλος, είναι σκόπιμο να αναφερθεί ότι από πλευράς επανορθωτικής, μπορούμε να αποκαταστήσουμε τη μύτη μετά από μερική ή ολική της απώλεια είτε κατόπιν τραυματισμού είτε κατόπιν εκτομής για αφαίρεση νεοπλασμάτων. Η αποκατάσταση γίνεται με μοσχεύματα και με κρημνούς από το μέτωπο ή από τις χειλεοπαρειακές πτυχές, με πολύ ικανοποιητικό αισθητικά και λειτουργικά αποτέλεσμα.  

Μετά τη ρινοπλαστική

Η επέμβαση της ρινοπλαστικής πραγματοποιείται με γενική αναισθησία αν και σε περιορισμένης εμβέλειας διορθώσεις, όπως για παράδειγμα στην περιοχή της κορυφής, μπορεί να γίνουν ακόμα και με τοπική αναισθησία. Σε κάθε περίπτωση, δε χρειάζεται παραμονή στην κλινική και η επιστροφή στο σπίτι γίνεται την ίδια μέρα της επέμβασης. Ο νάρθηκας που τοποθετείται παραμένει για μια εβδομάδα. Μετά την πρώτη εβδομάδα αφαιρείται ο γύψος και τα φύλλα σιλικόνης απο το εσωτερικό. Το πρήξιμο της μύτης ξεκινάει σταδιακά να υποχωρεί μετά τη δεύτερη εβδομάδα και εξαφανίζεται τελείως μετά από 8-10 εβδομάδες. Η μύτη είναι τις πρώτες 4 εβδομάδες ευαίσθητη και πρέπει να αποφεύγονται τραυματισμοί.

Σε γενικές γραμμές, τα άτομα που έχουν υποβληθεί σε ρινοπλαστική επιστρέφουν στην εργασία τους και τις καθημερινές τους δραστηριότητες 10 μέρες μετά την πλαστική μύτης. Η έντονη σωματική άσκηση είναι εφικτή μετά την 4η εβδομάδα. Μετά από 3 μήνες περίπου η μύτη αποκτάει φυσική εικόνα και το τελικό αποτέλεσμα κατασταλάζει μετά από 6 μήνες περίπου. Ωστόσο μπορεί να χρειαστούν 12-24 μήνες για να ολοκληρωθεί πλήρως η αποθεραπεία.

Όσον αφορά στις μελανιές, η σύγχρονη ρινοπλαστική έχει μειώσει σημαντικά τις εκχυμώσεις γύρω από τα μάτια. Πρακτικά ή δεν έχουμε καθόλου μελανιές, είτε μια ελάχιστη κιτρινίλα μετά την εβδομάδα που αφαιρείται ο νάρθηκας. Αυτό ισχύει είτε πρόκειται για ανοιχτή, είτε για κλειστή ρινοπλαστική. Πόνος δεν υπάρχει σε καμία τεχνική ρινοπλαστικής.