Αυξητική στήθους

Η αυξητική στήθους ταυτίζεται συχνά με το μεγάλο ή το υπερβολικό στήθος. Ωστόσο, πρωταρχικός σκοπός μιας επέμβασης πλαστικής στήθους αυτού του τύπου είναι να δημιουργήσουμε ένα καλαίσθητο και εναρμονισμένο με το υπόλοιπο σώμα. Ένα στήθος το οποίο να συνεισφέρει θετικά στις συνολικές σωματικές αναλογίες και να ανταποκρίνεται πλήρως στις προσδοκίες της κάθε γυναίκας. Η επιλογή της κατάλληλης πρόθεσης σιλικόνης απο τον πλαστικό χειρούργο, που προκύπτει από τις σωματικές μετρήσεις, τον εκτενή διάλογο και την εξομοίωση του αποτελέσματος, προσφέρει πάντα μια πλήρως ισορροπημένη λύση. Γενικότερα φροντίζουμε ώστε το αποτέλεσμα από μια αυξητική στήθους να ανταποκρίνεται πλήρως στον εκάστοτε σωματότυπο και να δημιουργεί πολύ υψηλά ποσοστά ικανοποίησης των ασθενών. 

Ενδείξεις για αυξητική στήθους 

Η αυξητική στήθους με προθέσεις σιλικόνης, δεν αποσκοπεί μόνο στην αύξηση του στήθους, αλλά διορθώνει ταυτόχρονα πολλά άλλα αισθητικά προβλήματα των μαστών. Ας δούμε σε ποιες περιπτώσεις ενδείκνυται η αυξητική στήθους: 

1. Όταν το στήθος δεν έχει αναπτυχτεί επαρκώς και υπάρχει μια εικόνα εφηβικού μαστού 

2. Σε περιπτώσεις που απλώς επιθυμούμε μεγαλύτερο μέγεθος του μαστού 

3. Σε περιπτώσεις που υπάρχει ασυμμετρία των μαστών ως προς το μέγεθος 

4. Σε δυσπλασίες του μαστού, όπως σε σωληνωτό μαστό 

5. Όταν ο μαστός ατροφεί και χάνει σε μέγεθος λόγω απώλειας κιλών, εγκυμοσύνης ή άλλους παράγοντες 

6. Συνδυαστικά μαζί με ανόρθωση μαστών, η λεγόμενη αυξητική μαστοπηξία 

7. Αυξητική στήθους για αποκατάσταση μετά από κακοήθειες του μαστού 

Σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις, ο σκοπός για μια αυξητική στήθους παραμένει ο ίδιος: να δημιουργήσουμε ένα όμορφο αποτέλεσμα. Πολλές φορές χρησιμοποιούμε τον όρο πλαστική στήθους για να περιγράψουμε την επέμβαση αυτή και ο λόγος είναι ότι δεν πρόκειται για μια επέμβαση που εφαρμόζεται με τον ίδιο τρόπο σε όλες τις περιπτώσεις, αλλά εξατομικεύεται πλήρως, ώστε να αντιμετωπιστεί οποιαδήποτε αισθητική ατέλεια των μαστών. Ανάλογα με την περίπτωση, μπορεί να εφαρμόσουμε διαφορετική τεχνική, να επιλέξουμε διαφορετικό τύπο ενθέματος σιλικόνης και να τη συνδυάσουμε με άλλες τεχνικές.  

Όποιος και αν είναι ο λόγος για τον οποίο αποφασίζει μια γυναίκα να προχωρήσει στην αυξητική στήθους, είναι ύψιστης σημασίας η ενδελεχής και πολύπλευρη ενημέρωση σχετικά με τις προθέσεις που θα χρησιμοποιηθούν, την τεχνική και τι αποτέλεσμα θα περιμένουμε από την επέμβαση.   

Τεχνικές για αυξητική στήθους 

Πολλές φορές χρησιμοποιούνται εμπορικές, ευφάνταστες ονομασίες, προκειμένου να παρουσιάσουν την αυξητική στήθους ως κάτι νεωτεριστικό και διαφορετικό. Δεδομένου ότι η πλαστική στήθους τέτοιου τύπου εφαρμόζεται για περισσότερο από 40 χρόνια και υπάρχουν αμέτρητα επιστημονικά δεδομένα από μελέτες. Για αυτό, μπορούμε βασιζόμενοι σε έρευνές να προσφέρουμε τεχνικές και λύσεις που είναι παγκοσμίως αποδεκτές, δοκιμασμένες στο χρόνο, προσφέρουν σταθερά και προβλέψιμα αποτελέσματα με πολύ χαμηλό ποσοστό επιπλοκών.  

Ας εξετάσουμε κάποιες από τις συχνότερες τεχνικές προσθετικής μαστών στην αυξητική στήθους, καθώς και τα πλεονεκτήματα/μειονεκτήματα της κάθε μεθόδου. Αναφορικά με την προσπέλαση, δηλαδή το σημείο από το οποίο επιλέγουμε να τοποθετηθεί μια πρόθεση, έχουμε τις εξής επιλογές: 

1. Αυξητική στήθους από την υπομαστική πτυχή 

2. Αυξητική στήθους κάτω από τη θηλή 

3. Αυξητική στήθους από τη μασχάλη 

Αυξητική στήθους με προσπέλαση από την υπομαστική πτυχή  

Η αυξητική στήθους με τοποθέτηση από την υπομαστική πτυχή είναι η συχνότερη στατιστικά, ενώ οι άλλες δύο προσπελάσεις έχουν αναπτυχτεί με βασικό γνώμονα να περιορίσουν τις ορατές ουλές. Ωστόσο, βάση μελετών, τόσο η τοποθέτηση από τη θηλή, όσο και από τη μασχάλη έχουν μεγαλύτερο μικροβιακό φορτίο σε σχέση με την υπομαστική πτυχή, με αποτέλεσμα να αυξάνεται στατιστικά ο κίνδυνος σύσπασης κάψας.  

Επίσης, η αυξητική στήθους με προσπέλαση από τη μασχάλη γίνεται συνήθως με ενδοσκοπική υποβοήθηση. Το γεγονός αυτό αυξάνει το χρόνο και το κόστος της επέμβασης, δίνει μόνο την επιλογή να τοποθετηθεί η πρόθεση  πλήρως κάτω από το μείζων θωρακικό μυ και συνήθως είναι εφικτή μόνο με μικρότερες προθέσεις σιλικόνης. 

Όσον αφορά την πρόσβαση από τη θηλή, δίνει τη δυνατότητα να τοποθετηθεί η πρόθεση τόσο πάνω, όσο και κάτω από το μυ, χωρίς όμως τη δυνατότητα dual plane. Το βασικό μειονέκτημα της συγκεκριμένης μεθόδου είναι ότι χρειάζεται να υποσκαφθεί μια μεγάλη έκταση κάτω από τη θηλή ως την υπομαστική πτυχή. Αυτό δημιουργεί μια σχετική αστάθεια των ιστών που με τα χρόνια μπορεί να οδηγήσει σε κάθοδο της πρόθεσης (bottoming out). Ακόμα μια πολύ επιφανειακή αυξητική στήθους με τοποθέτηση της πρόθεσης δίνει μια σκληρή αίσθηση στον κάτω πόλο ή ακόμα και πτυχώσεις που είναι ορατές ή ψηλαφητές (rippling).  

Χρησιμοποιούμε εξειδικευμένους αλγόριθμους μέτρησης, για αρμονικό και αισθητικό αποτέλεσμα, σε κάθε περίπτωση.

Ποια τεχνική είναι η συχνότερη επιλογή για μια αυξητική στήθους; 

Για τους λόγους αυτούς, η πρώτη μας προτίμηση  για αυξητική στήθους, όσον αφορά την προσπέλαση είναι στην υπομαστική πτυχή, δηλαδή στην πτυχή κάτω από το μαστό. Η προσπέλαση αυτή δίνει την ιδανική πρόσβαση για την τεχνική no touch-dual plane, ενώ έχει βρεθεί βάσει μελετών ότι είναι η ασφαλέστερη. 

 Η ουλή, μεγέθους 2,5-4,5εκ, βρίσκεται ακριβώς πάνω στη νέα υπομαστική πτυχή, ενώ μετά την πάροδο των πρώτων 6 μηνών φθάνει στο σημείο να ξεχωρίζει ελάχιστα. Η προσπέλαση αυτή θεωρείται η πιο ασφαλής, όσον αφορά στην τοποθέτηση καθώς και με τα μικρότερα ποσοστά επιπλοκών που μπορεί να έχει μια αυξητική στήθους. 

Πως επιλέγουμε την κατάλληλη πρόθεση για μια επιτυχημένη αυξητική στήθους; 

Μεγάλο ρόλο για μια επιτυχημένη αυξητική στήθους παίζει η επιλογή του σωστού ενθέματος. Όλες οι προθέσεις που χρησιμοποιούμε περιέχουν σιλικόνη τελευταίας γενιάς, έχουν παγκόσμιες πιστοποιήσεις και προσφέρουν εφόρου ζωής εγγύηση για το υλικό. Για κάθε γυναίκα υπάρχει ανάλογα με το σωματότυπό της ένα εύρος ιδανικών ενθεμάτων, τα οποία ταιριάζουν καλύτερα στο σώμα και το μαστό. Το ιδανικό ένθεμα προκύπτει κατόπιν μέτρησης του στήθους και του θώρακα και με έναν αλγόριθμο μπορούμε να διαλέξουμε τις ιδανικές διαστάσεις για την αυξητική στήθους.

Το σχήμα των προθέσεων στην αυξητική στήθους. 

Για να μπορέσει ο ασθενής να είναι σίγουρος για το αποτέλεσμα σε μια αυξητική στήθους χρειάζεται σίγουρα να συζητήσει κάποια βασικά πράγματα με τον πλαστικό χειρούργο που επέλεξε. Ένα από αυτά είναι και το σχήμα των προθέσεων που θα τοποθετηθούν. Συνήθως έχουμε τις συγκεκριμένες κατηγορίες: 

1. Αυξητική στήθους με στρόγγυλες προθέσεις 

2. Αυξητική στήθους με ανατομικές προθέσεις 

3. Αυξητική στήθους με εργονομικές προθέσεις 

Σε γενικές γραμμές τα στρόγγυλα ενθέματα προσφέρουν μεγαλύτερο γέμισμα στην περιοχή του ντεκολτέ με γέμισμα του μαστού στον άνω πόλο. Τα ανατομικά ενθέματα σε μια αυξητική στήθους προσφέρουν ένα πιο φυσικό σχήμα σταγόνας με λιγότερο τονισμένο ντεκολτέ, με τη μεγαλύτερη προβολή τους στο ύψος της θηλής, όπως στο φυσιολογικό στήθος.

Επιλογή αυξητικής στήθους ανάλογα με το κέλυφος και τον τύπο σιλικόνης 

Αναφορικά με το κέλυφος, διακρίνουμε τις εξής περιπτώσεις: 

1. Αυξητική στήθους με ενθέματα Τραχείας επιφάνειας 

2. Αυξητική στήθους με προθέσεις λείας επιφάνειας 

3. Αυξητική στήθους με ενθέματα επιφάνειας πολυουρεθάνης  

Τόσο οι προθέσεις τραχείας όσο και λείας επιφάνειας παρέχουν μεγάλη ασφάλεια και επιλέγονται ανάλογα με την περίπτωση. Οι προθέσεις με κέλυφος πολυουρεθάνης δε χρησιμοποιούνται ευρέως στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ. 

Αναφορικά με τον τύπο σιλικόνης, διακρίνουμε τα εξής: 

1. Προθέσεις με μαλακή σιλικόνη (cohesive I, progressive gel κτλ.) 

2. Προθέσεις με σιλικόνη μνήμης (cohesive II, cohesive III) 

3. Προθέσεις με σιλικόνη με μικροσφαιρίδια αέρα (B-Lite) 

4. Προθέσεις χωρίς σιλικόνη με ορό (Saline).  

Η σιλικόνη που εμπεριέχεται μέσα στην πρόθεση, στην αυξητική στήθους, είναι πάντα σε μορφή gel, δηλαδή όχι σε υγρή μορφή. Αυτό που αλλάζει είναι πόσο σκληρή ή μαλακή είναι αυτή η γέλη. Συνήθως αναφερόμαστε σε πιο σκληρή γέλη με πιο γεμάτο ένθεμα με τον όρο Gummy bear implants. Οι προθέσεις B-lite είναι μια ειδική κατηγορία που αφορά προθέσεις κατά 30% πιο ελαφριές από τις υπόλοιπες. Τέλος, οι προθέσεις με φυσιολογικό ορό (saline) χρησιμοποιούνται κατά κύριο λόγο στις ΗΠΑ.

Αυξητική στήθους με τοποθέτηση πάνω ή κάτω από το μυ 

Τεχνικά, η επέμβαση για αυξητική στήθους διαφοροποιείται σε σχέση με τοποθέτηση πάνω ή κάτω από τον μείζων θωρακικό. Για αυτό άλλωστε διακρίνουμε τις εξής περιπτώσεις: 

1. Αυξητική Στήθους Πλήρως κάτω από τον θωρακικό μυ (submuscular) 

2. Αυξητική Στήθους Εν μέρει κάτω από το θωρακικό μυ (dual plane) 

3. Αυξητική Στήθους Πάνω από το θωρακικό μυ (subglandular) 

4. Αυξητική Στήθους Κάτω από την περιτονία του θωρακικού μυός (subfacial) 

Σε γενικές γραμμές, όταν πρόκειται για ένα σχετικά αδύνατο άτομο, χωρίς ιδιαίτερα μεγάλο στήθος, είναι προτιμότερη η αυξητική στήθους με τοποθέτηση εκθεμάτων κάτω από το μυ. Έτσι μπορεί να καμουφλαριστεί καλύτερα η πρόθεση, ιδιαίτερα στον πάνω πόλο. Επίσης, με τις τεχνικές κάτω από το μυ μπορούμε να δώσουμε ακόμα πιο φυσικό σχήμα στο μαστό και εξασφαλίζουμε μεγαλύτερα σταθερότητα σε βάθος χρόνου, δεδομένου ότι η πρόθεση είναι πιο καλά στερεωμένη πάνω στο θωρακικό τοίχωμα και δεν υποχωρεί λόγω βαρύτητας προς τα κάτω.  

Όταν τοποθετούνται οι προθέσεις πάνω από το μυ είναι πιο εύκολα ψηλαφητά αλλά προσφέρουν άλλα πλεονεκτήματα, όπως για παράδειγμα καλύτερη συμπλησίαση των μαστών προς το κέντρο, καθώς και το γεγονός ότι μπορούμε να τοποθετήσουμε μεγαλύτερα ενθέματα και να τονίσουμε περισσότερο τον πάνω πόλο και το ντεκολτέ. Σε κάθε περίπτωση γίνεται μια εξατομικευμένη εκτίμηση και η επιλογή για την αυξητική στήθους προκύπτει κατόπιν εκτενούς συζήτησης, προκειμένου να προσφέρουμε ακριβώς το επιθυμητό αποτέλεσμα. Αυτό σημαίνει ότι πέρα από το μέγεθος, μπορούμε να επιλέξουμε οποιαδήποτε από τις παραπάνω τεχνικές, σχήματα και ιδιαιτερότητες των υλικών. 

Tεχνική dual plane no touch και συνδυασμός επεμβάσεων 

Ωστόσο, στην πρακτική μας, η συχνότερη επιλογή είναι η λεγόμενη dual plane no touch. Η τεχνική αυτή ενδεχομένως ταιριάζει περισσότερο στις προσδοκίες των περισσότερων γυναικών, που δεν επιθυμούν ούτε υπέρογκα στήθη και γενικά στοχεύουν σε ένα πολύ φυσικό αποτέλεσμα. Το πλεονέκτημα της τεχνικής αυτής είναι η ταυτόχρονη ανόρθωση στήθους με ψευδοχαλάρωση, χωρίς επιπρόσθετες ουλές, ο μειωμένος πόνος και το απόλυτα προβλέψιμο και αρμονικό αποτέλεσμα.  

Οποιαδήποτε από τις παραπάνω τεχνικές για αυξητική στήθους μπορεί να συνδυαστεί, εφόσον κρίνεται απαραίτητο, με άλλες επεμβάσεις, όπως ανόρθωση μαστών, μεταφορά λίπους κτλ. Η ταυτόχρονη αυξητική στήθους και ανόρθωση αποσκοπεί στο να δημιουργήσουμε μια σταθερή βάση και έναν γεμάτο πάνω πόλο με την πρόθεση. Ταυτόχρονα, χάρη στην ανόρθωση στήθους αφαιρείται η χαλάρωση και μεταφέρεται η θηλή στην κατάλληλη θέση. Η μεταφορά λίπους μαζί με προθέσεις σιλικόνης είναι μια υβριδική τεχνική που μπορεί σε κάποιες περιπτώσεις να διορθώσει προβλήματα όπως η μεγάλη απόσταση μεταξύ των μαστών και κυματισμούς των προθέσεων. Γενικότερα, η αυξητική στήθους, μπορεί να «σβήσει» ατέλειες χωρίς επιπλέον ουλές.  

Μετά από μία αυξητική στήθους 

Ο πλαστικός χειρουργός πραγματοποιεί την αυξητική στήθους χρησιμοποιώντας συνήθως ολική νάρκωση, χωρίς να απαιτείται διαμονή στην κλινική, ενώ κατ’ εξαίρεση μπορεί να διενεργηθεί με τοπική αναισθησία και μέθη. Τοποθετείται άμεσα ο ειδικός στηθόδεσμος, οπότε μπορεί κανείς να κυκλοφορήσει έξω αποφεύγοντας μόνο τις απότομες και μεγάλες κινήσεις των χεριών καθώς επίσης και το σήκωμα μεγάλου βάρους. 

Μετά την αυξητική στήθους δεν υπάρχουν παροχετεύσεις ούτε χρειάζονται να αφαιρεθούν ράμματα. Ο πόνος για τις πρώτες 1-2 ημέρες ελάχιστος, διότι κατά την επέμβαση γίνεται διήθηση των περιοχών με ειδικό αναισθητικό μακράς διάρκειας, που μουδιάζει την περιοχή. Στη συνέχεια, ο πόνος είναι πολύ ήπιος, παρόμοιος με ένα πιάσιμο στην περιοχή αλλά υποχωρεί με κοινά παυσίπονα. Αναφορικά με τον πόνο, η εμπειρία μας δείχνει ότι είναι πιο έντονος όταν επιλέξουμε μεγαλύτερες προθέσεις σιλικόνης ή όταν ο μαστός είναι γενικά πολύ σφιχτός. Η σωματική άσκηση ξεκινάει 6 εβδομάδες μετά την αυξητική στήθους και η εκγύμναση του θωρακικού μυός δε συνίσταται για 6 μήνες. 

Η ουλή κάτω από το μαστό είναι κρυμμένη ακριβώς στην υπομαστική πτυχή και μετά από περίπου 6 μήνες δεν είναι διακριτή. Το τελικό σχήμα των μαστών διαμορφώνεται μετά από 3-4 μήνες περίπου.